8.3.7.1(3). De uitvoering van de test (Lamoré)
Het vaste dan wel variabele tijdsinterval
De keuze voor een vast dan wel een variabel tijdsinterval bij het meten van het verstaan van zinnen is een onderwerp van discussie en hangt af wat men wil weten. Bij een vast tijdsinterval worden, zoals betoogd in Par.8.3.7(2), ook meer algemene problemen met het spraakverstaan opgespoord, samenhangend met leeftijd en reactiesnelheid. Men kan hier denken aan een vertraagd spraakverstaan van retrocochleaire oorsprong. Bij de keuze voor een variabel tijdsinterval, zoals bij de spraak-in-ruis test in het Audiologisch Centrum van het Erasmus UMC, worden deze factoren, zeker voor een deel, uitgeschakeld. Het doel van de test is dan het meten van de – perifeer auditieve signaal-ruis verhouding. Een voordeel van het variabele tijdsinterval kan zijn dat het gemakkelijker wordt een vergelijking te maken met de uitkomsten voor andere (soms moeilijker) ruissoorten (autoruis), met die voor andere vormen van spraakaudiometrie en ander spraakmateriaal, waarbij het ‘beslag’ op de centrale verwerking een verschillende omvang kan hebben.
Literatuur
- Plomp R, Mimpen AM. Improving the reliability of testing the speech reception threshold for sentences. Audiology 1979;18:43-52.
Auteur
Kapteyn
Revisie
2007
